10 juli, een werkdag als een andere. Plots spitsen mijn oren zich als ze een merkwaardig berichtje op het nieuws horen: vanavond komt er een buck moon.
Wat is dat… Even opzoeken. Mmm, blijkbaar heeft dat te maken met het nieuwe gewei dat de herten krijgen rond deze tijd van het jaar. Wel wel, weer wat bijgeleerd. Als ik naar de foto’s kijk van zo’n buck moon, ben ik wel heel benieuwd hoe de lucht vanavond rood zal kleuren. Zodus, tegen schemerduister piep ik alvast even met mijn hoofd de deur uit, om een glimp op te vangen van het rode verschijnsel. Nog niets te zien… Later op de avond ben ik druk bezig met ditjes en datjes, en vergeet ik bijna om terug naar buiten te gaan. Tot ik de afval naar de composthoop breng… Een grote rode bol prijkt aan de hemel, alsof hij in brand staat. Een voorteken?
Op 16 juli staat Boom ineens in lichterlaaie, het hoofdpodium van Tomorrowland is doel geworden van een verwoestende vlammenzee. Slechts enkele dagen voor de start van het festival moet de crew ineens een nieuwe droom op poten zetten. Niet zo evident…
En daarna komen er nog wat rare fenomeentjes onze richting uit. Op een moment dat ik buiten sta te babbelen naast de auto (die moet dadelijk nog snel de garage in), vliegt er ineens een gigantische groep wilde ganzen over, die besloten om hun innerlijke zelf te releasen, vlak boven de auto. Een kletterende (wat maakt dat lawaai zeg!) lawine van ganzenpoep stort neer op de auto, als een donderslag bij heldere hemel.
Het laatste voorteken komt van onze achtertuin. De magnolia, die altijd vroeg bloeit, in februari, besluit plots in juli ook weer het mooiste van zichzelf te laten zien. Net op het moment dat onze 4 nieuwe kippen hun nieuwe huisje vonden in de tuin. En dan daagt het me ineens. De namen van onze nieuwe kippen? Die zijn plots nedergedaald uit al de voortekens: Vicske, Warreke, Ted en Fammeke. De 4 ruiters van de apocalyps.
Katrien Geunes