Containerpark

Ik ben al zes jaar niet meer naar het containerpark gegaan. Het papier zet ik aan de straat, het glas gaat in de glasbak, het pmd-afval in de blauwe zak, het snoeiafval bind ik samen, etensresten gaan naar de kippen of de mesthoop en al de rest gaat bij het restafval.

Ik was misschien uiteindelijk wel gegaan. Maar nu het recyclagepark overgenomen is door Limburg.net en je blijkbaar een heel parcours moet afleggen om je afval kwijt te geraken, lukt dat helemaal niet meer.

Het oude containerpark was al spannend. Je moest binnenrijden, maar geen idee waar je best parkeerde. Daar tussen die twee auto’s was nog plaats, maar dan moest je onder het alziende oog van het volledige park proberen te manoeuvreren. Als je wat te lang twijfelde om te voelen of je vandaag een goede parkeerdag had of niet, toeterde zeker en vast één of andere ongeduldige man die wel wat anders te doen had dan vast te zitten achter een hyperventilerende jongedame.

Om diezelfde reden rijd ik ook niet naar zo een volautomatische carwash. Waar koop ik dat muntje? Welke weg moet ik volgen? Wordt er onderweg iets van me verwacht? En wat als ik het niet weet? Dan sta ik daar halverwege en is er niemand die me kan komen redden.

Bij de autokeuring zijn ze mij wel komen redden. Nuja, redden is niet het juiste woord. De allereerste keer dat ik me aanbood bij de keuring vroegen ze of ik met diesel of benzine reed. Ik sloeg helemaal in paniek en stamelde ik “dat weet ik niet, ik heb naft…”. Ik mocht uitstappen en ze legden het hele keuringsparcours voor mij af.

Een soortgelijke paniek overkwam me aan de péage in Frankrijk. Toen nog zonder visa-kaart, maar gewapend met muntjes en briefjes heb ik tien minuten gebivakkeerd op het plein voor de péage omdat ik nergens de rij voor briefjesgeld zag. Uiteraard in de verkeerde rij moest ik aan de slagboom in mijn beste Frans (avec des cheveux dedans) via de helpknop uitleggen waarom ik in de rij van de betaalkaarten stond. Trauma’s voor het leven.

Echter, al die bovenstaande zaken zijn geen enkel probleem, als iemand ze je een keertje voordoet. Dan is dat een eitje, je hoeft hier helemaal geen raketgeleerde voor te zijn.

Iemand zin in een ritje naar het recyclagepark, de carwash en het zuiden van Frankrijk?

Mama van twee
05/05/2021

Volgende edities

'T GRAFIEKJE
• Uitgave week 18
2 - 3 mei
• Aanlevering:
di. 23 april vóór 10u!

AFRIT31
• Uitgave week 18
2 - 3 mei
• Aanlevering:
di. 23 april vóór 10u!