Ik stond afgelopen week met mijn avondeten in de hand aan te schuiven aan de kassa in de supermarkt. Voor me sukkelde een oude dame met haar waren en het was duidelijk dat ze meer had gekocht dan ze kon dragen. Toen ik mee naar buiten wandelde en aanbood haar boodschappen in de koffer te zetten, drukte ze haar dankbaarheid uit door te zeggen dat ik zeker en vast “ne goeie Kerst” ging hebben.
Daar heb ik toch even over moeten nadenken. Zou de kalkoen de 25ste nu beter smaken? Of zouden de kerstkilo’s die dag niet blijven plakken? Gaat het sneeuwen, maar alleen in mijne hof? Eerlijk, kerstdag valt toch steeds behoorlijk tegen. Je overeet je garantie, er is geen sneeuwlandschap te bekennen en het is altijd schipperen tussen familie en schoonfamilie, die beiden verwachten dat je dit jaar kerstdag bij hen doorbrengt.
Kerstmis is te vergelijken met de dag dat je uitgeteld bent in je zwangerschap. Negen maanden lang hebben volledig in het teken gestaan van die uitgerekende dag. Alles werd hierop afgestemd en op je aftelkalender stond deze datum in het groot aangekruist. Tot de dag daar was en er helemaal niks gebeurde. Geen weeën, geen baby of roze wolk. Enkel een dikke buik, ongeduld en een onbehagen omdat die grote dag eigenlijk niet zo spectaculair was. Dat geldt ook voor Kerstmis. Vanaf september beginnen er al kleine kriebels te komen, bij de gedachte aan Kerstmis. In oktober hoor je de eerste kerstliedjes, die voor de grap gespeeld worden op de radio. Een muts, een warme choco, donkere dagen en lichtjes. Langzaamaan bekruipt het gevoel dat het bijna Kerstmis is. Het moment dat je door de Oudstrijderslaan rijdt en ziet dat in november de bewoners hun boom al gezet hebben of lichtjes buiten hebben gehangen. En de kinderlijke blijdschap die dit bij me oproept.
Kerstmis is geen dag, maar een gevoel. Kleine dingen die je een warme gloed bezorgen of een glimlach op je gezicht toveren. Het feit dat mensen met een klein gebaar tonen dat je niet alleen bent en dat ze je een lichtje schenken in de duisternis. Ik denk dat ik weet wat de mevrouw uit de supermarkt bedoelde, en ik denk ook dat ik vorige week mijn goeie Kerst al gevierd heb. Nu alleen die kalkoen nog proberen te verorberen op kerstdag.
Ook voor jou ne goeie Kerst!
