Ouders terug naar school!

Begin september is de oudste zoon aan een nieuwe stap in zijn schoolse carrière begonnen: het middelbaar! Het is een bijzonder vreemd gevoel dat ik al een zoon heb die naar het eerste middelbaar gaat; zat ik daar zelf nog niet zo lang geleden? Ik kan me echt nog wel herinneren op welke bank aan het raam ik zat, wie mijn klasleraar was en hoe leuk het was om bij de groten te horen. Natuurlijk, als je daar een getal op gaat plakken – 26 jaar geleden – is dat toch wel een eeuwigheid. Vandaag behoor ik echt tot de groten.

Tot de groten behoren, betekent ook dat je je zo moet gedragen, als een echte mama van een zoon in het middelbaar. Zoals het hoorde, heb ik me meteen aangemeld op Smartschool, zodat ik de briefjes die vroeger ook via Gimme binnenkwamen, ook hier digitaal kon opvolgen. Maar wat ik daar zag, deed mijn mond van verbazing openvallen. Schoolagenda, overhoringen, huistaken, briefwisseling en zelfs de resultaten vind je daar allemaal mooi overzichtelijk bij elkaar. De wonderen van de digitale wereld.

Na de verwondering kwam de verwarring. Hé, maar dat betekent dat het lesuur niet begint met ‘pak je agenda en schrijf op…’. Nu doen de leraren dat werk voor jou. Op zich wel logisch, aangezien ze zelf ook een agenda moeten bijhouden, dus waarom deze niet synchroniseren met elkaar. En daarbij valt dan ook de stress weg als je je agenda niet had laten tekenen door je ouders en je de keuze moest maken tussen zelf tekenen of met hangende pootjes toegeven aan de klasleraar dat je het vergeten bent.

Maar ook de resultaten van je kind vind je nu (quasi) onmiddellijk terug op dit digitaal platform. Gedaan met toetsen verstoppen tot je je punten van dagelijks werk krijgt en je met een uitgestreken gezicht probeert te vertellen dat je geen flauw idee hebt waar de leerkracht zich op gebaseerd heeft om die punten te geven. Gedaan met aftoetsen wat het humeur van mama of papa is, vooraleer je een toets onder hun neus schuift (kan in twee richtingen werken natuurlijk).

Daar waar vroeger wij als leerling zelf verantwoordelijk waren voor het maken van onze boekentas (mijn ouders hadden geen flauw idee welke vakken ik de volgende dag had), voor onze resultaten en voor de communicatie met de school, krijg ik het gevoel dat die verantwoordelijkheid nu eveneens bij de ouders ligt. Verkeerde boeken bij? Ja maar ouder, dat had jij zelf toch ook moeten controleren? Slechte punten, ja ouders, misschien toch je kind wat meer begeleiden bij het studeren. Het aantal ouders dat verlof neemt in de examenperiode van hun kind is niet meer bij te houden. School is een gezinsactiviteit!

Mama van twee
10/06/2022

Volgende edities

'T GRAFIEKJE
• Uitgave week 15
10 - 11 april
• Aanlevering:
di. 2 april vóór 10u!

AFRIT31
• Uitgave week 16
17 - 18 april
• Aanlevering:
di. 9 april vóór 10u!