Wanneer de krokussen in bloei komen, de ergste winterkoude achter de rug lijkt te zijn en de bomen langzaam beginnen te botten, gebeurt er iets onverklaarbaars: sommigen hijsen zich in de gekste outfits. Ze boeken online een mooi hotel of een appartementje, dromen maanden op voorhand van wat hen te wachten staat en kopen uiteindelijk een dure pass om zowaar op sportvakantie te gaan!
Wintersport, welteverstaan.
Zelf heb ik me nog nooit gewaagd aan snelheidsrecords op twee latten of op één enkele plank: ik heb namelijk al schrik als ik ga langlaufen, laat staan wat het zou geven als ik boven op een berg sta en naar beneden moet skiën. En toch. Toch is er altijd iets dat me triggert om het tóch te proberen. Is het de combinatie van bittere koude, een stralende zon en mooie uitzichten? Of is het eerder het verlangen me eens helemaal uit te leven op foute hits ergens in een berghut die ik normaal gezien enkel in de zomer ga opzoeken? Wie weet kick ik – meer dan ik durf vermoeden – wel op snelheden die ik schijnbaar enkel glijdend kan behalen? Of zou het toch een sluimerende midlifecrisis zijn?
Stiekem denk ik dat ik misschien ook eens bij die groter wordende groep mensen wil behoren om zo mee te kunnen praten over dat (naar het schijnt) onvergetelijke gevoel van vrijheid. Vrienden van mij doen het jaarlijks, of soms wel meerdere keren per jaar. Zou het dan ook iets voor mij zijn? Ze proberen me alvast te overhalen en steeds weer antwoord ik: “Ooit wil ik dat eens gedaan hebben.” Het is een dooddoener, ik weet het. En toch zit er ook iets van waarheid in.
Ondertussen is de krokusvakantie al voorbij en kondigt zich in de verte de paasvakantie aan. Het zal helaas ook niet voor dit jaar zijn, zo’n wintersportvakantie. Misschien blijft het wel een verre droom.
Een oude, West-Vlaamse bard zingt in een van zijn liederen: “’t zijn niet de plannen, ’t is den droom. ”En misschien is het ook wel zo ook: de droom om iets te doen of iets te beleven houdt ons misschien nog net iets méér op de been dan de concrete plannen ervoor … Al is het terugkijken op een onvergetelijke ervaring wellicht ook onbetaalbaar!
