Er is geen ontkomen meer aan en ongevraagd komen ze je leven binnen. Nu eens via een sociaal medium, dan weer via een of andere flyer. Je ziet ze ook langs de kant van de weg als een levensgrote (en vaak nog grotere) Big Brother die je uitdagend aankijkt. Binnenkort zien we ze op grote debatten verschijnen, terwijl we met pakweg een zakje zoutchips in de hand naar tv zitten te kijken. Je moet het ook maar willen: je als politicus zomaar in de kijker zetten.
Zou dat een vreemde vorm van zelfkastijding zijn? Of is het toch eerder zelfverheerlijking? Je stelt je kwetsbaar op en velen zullen – al dan niet gevraagd – hun ongezouten mening over je uiten.
Ongezouten … daar heb je het.
Maakt zout het leven niet alleen maar smaakvoller … op voorwaarde dat je het in de juiste hoeveelheid gebruikt. Een teveel aan zout maakt het gerecht immers niet te eten. Als we écht willen dat de dames en heren politici – en al wat daartussen zit – voor ons een verschil maken, is het misschien beter om onze mening niet zomaar ongezouten te geven. Zien we onszelf niet allemaal als welopgevoede mensen die op een respectvolle manier behandeld willen worden?
Waarom zouden we de ander, of die zichzelf nu ideologisch etaleert of niet, dan ook niet zo behandelen? Wat zout bij onze mening zal misschien wel het verschil maken tussen polarisatie of acceptatie. We hoeven het natuurlijk niet eens zijn met de mening van een ander en mogen ook onze mening kenbaar maken. Maar laten we toch wat zout gebruiken, opdat ook onze mening door anderen zou worden gehoord en zo misschien ook gesmaakt.
Het is ook belangrijk dit mee te geven aan de generaties na ons. Honderdduizenden jongeren zullen begin juni hun examenleerstof even aan de kant moeten leggen om hun (on)gezouten mening te geven. Ze denken vaak niet in hokjes, al worden we met z’n allen door het democratisch systeem vaak opgeroepen om ons denken aan die hokjes te conformeren.
Laten we de kans echter grijpen en laten we vooral ook luisteren naar de onbevangen mening van jonge mensen. Zij zijn onze toekomst. Waar zij van wakker liggen, is vaak het gevolg van keuzes van onze generaties. Enkel door in gesprek te gaan met elkaar, te luisteren en zich in elkaars standpunten in te leven kunnen we elke goedbedoelde actie proberen te begrijpen.
Met een zoutchipske daarbij is dat zoveel smaakvoller!
